|
|
Mijn
eerste bedankbriefje
Ik zit hier in de klas,
ik ben aan het denken hoe het vroeger was.
Van vroeger ben ik bijna alles kwijt,
alleen de minder leuke dingen weet ik nog, tot mijn spijt.
Nu zijn al mijn zorgen verdwenen,
ik voel me nu groeien, ik leer nu heel veel, de problemen waren toch
niet zo groot als ze schenen.
Ik schrijf nu gedichten over hoe ik me voel,
zo help ik mijzelf en anderen, omdat zij begrijpen wat ik bedoel
Gisteren heb ik ook twee gedichten geschreven,
er was iemand die mijn hulp nodig had, daarom heb ik ze aan haar
gegeven.
Ik kreeg een briefje, waar op stond bedankt,
het deed me goed dat te horen, ik heb hier lang naar verlangt
Ik schrijf mijn gedichten, schrijf op wat ik beleef,
zo kan ik alles bewaren, om te controleren waar ik echt om geef
Op school zit ik me eigenlijk maar wat te vervelen, dit is niks voor mij,
ik moet het nog maar even volhouden, want deze schooldag is zo
voorbij.
Ik ga vanavond naar het theater, ik wil toch weten hoe dat is,
een voorstelling over het leven, dat lijkt me best wel leuk, als ik me
nou
maar niet vergis.
Geschreven door Dave Muyen
3/12/'98
|
